Ubývání
Ubývá mě i tebe
rok od roku
je nás míň
jak měsíce
když od úplňku couvá
do domku za tratí
A je nás míň
o polibek jiné
o cizí doteky
že každý jinde spíme
a sníme jiné sny
A je nás míň
o sliby co utopily samy sebe
o nedopsané dopisy
Mráz bolestivě vodu zebe
a prázdný šálek stýská si
A je nás míň
jen drobek zbývá
v rýze stolu ukrytý
rozlitá kapka vína
a stesk nám zbyl
a neubývá
Věra Kopecká
Ubywanie
Ubywa mnie i ciebie
rok po roku
jest nas mniej
jak Księżyca
gdy od pełni się cofa
do domku za drogą
I jest nas mniej
o pocałunek innej
o cudze dotyki
że każdy śpi gdzie indziej
i śnimy inne sny
I jest nas mniej
o przysięgi co związały same siebie
o niedopisane listy
Mróz wodę dotkliwie dziobie
i próżna filiżanka tęskni
I jest nas mniej
kruszyna tylko została
w szparze stołu ukryta
rozlana kropla wina
i smutek nam pozostał
i nie ubywa
překlad Antoni Matuszkiewicz
Věra Kopecká
O hvězdách
Jsou hvězdy
co rozčísnou nebe
strmým letem
Spadnou do trávy
jako kapky rosy zazáří
jako květy kopretin
vločky sněžné
Jsou hvězdné chvíle
co v očích zanechají stín
dálek modravých
a podivný lesk
vodní hladiny
Prolétnul jsi mým životem
a zazářil
Hvězdnou přitažlivostí
vzedmul příliv
až k propasti
A záře
za horizontem
zvolna hasne
tłumaczenie Antoni Matusykiewicz
O gwiazdach
Są gwiazdy
co rozetną niebo
stromym lotem
Spadną w trawę
zajarzą jak krople rosy
jak płatki śniegu
jak kwiaty paproci
Są gwiezdne chwile
co w oczach cień zostawią
modrych dali
i blask przedziwny
wodnej głębiny
Przeleciałeś moim życiem
i rozbłysłeś
Grawitacją gwiazdy
aż po przepaść
wzniósł się przypływ
I zorza
wolno gaśnie
za widnokręgiem
Věra Kopecká
Zrnka písku
Jsme jenom písek
na dně moře
s kterým si vlna pohrává
Neklidný vítr
mořem vál
proháněl vlny
o skály tloukl jimi
ohromující koncert
rozehrál
Na písek drtil skály
na drobná zrníčka
Na břehu ztracená
nepatrná jak zrnko písku
drcená skála
moři jsem naslouchala
Na dně plynul čas
Do neznáma
Do nenávratna
Jenom písek jsme
Drobounký písek
v přesýpacích hodinách
tłumaczenie Antoni Matusykiewicz
Ziarnka piasku
Jesteśmy tylko piaskiem
na dnie morza
którym bawi się fala
Niespokojny wiatr
morzem gnał
przeganiał fale
o skały nimi bił
wspaniały koncert
odegrał
Na piasek drobił skały
na drobne ziarenka
Zagubiona na brzegu
niepozorna jak ziarnko piasku
kruszona skała
morza nasłuchiwałam
Na dnie płynął czas
W nieznane
W niepowrotne
Piaskiem tylko jesteśmy
piaskiem drobniutkim
w klepsydrze
Věra Kopecká
Mince
Leží mi na dlani
ušmudlaná poškrábaná
mince - pro štěstí?
Léta jsem ji překládala
z kapsy do kapsy
Na jedné straně
příběh lásky
vyrytý bolestí
Na druhé straně
podzimní sen
nového setkání
Převracím ji v dlani
Nemá rub a líc
Ještě hřeje a pálí
dotýkáním
Leží mi na dlani
Dávno už neplatí
tłumaczenie Antoni Matusykiewicz
Moneta
Leży na mojej dłoni
pobrudzona podrapana
moneta – na szczęście?
Latami ją przekładałam
z kieszeni do kieszeni
Na jednej stronie
dzieje miłości
rysowane bólem
Na drugiej
jesienne marzenie
o nowym spotkaniu
Obracam ją w palcach
Nie ma awersu rewersu
Jeszcze grzeje i parzy
przy dotknięciu
Leży na mojej dłoni
Już dawno wycofana z obiegu
Věra Kopecká
Anděl
Vznášíš se nad mým čelem
Jen anděl snu
Tvé oslovení vřelé
A nikdy se tě nedotknu
Živíš se mými vzpomínkami
Uždibuješ z nich
A rosteš jako oblak
v horkém letním dni
Dorosteš bouřkového mraku
Někde zahřmíš a vypršíš
A liják odnese mě
v chladném mokrém objetí
tłumaczenie Antoni Matusykiewicz
Anioł
Wznosisz się nad mym czołem
Anioł ledwie wyśniony
Pozdrawiasz mnie namiętnie
I nigdy cię nie dotknę
Karmisz się z moich wspomnień
Coś zawsze uszczkniesz z nich
I rośniesz jak obłoki
w spiekocie letnich dni
Dojrzejesz w chmurę burzową
Zagrzmisz gdzieś i sczeźniesz
A mnie ulewa uniesie
w chłodnym mokrym objęciu
Věra Kopecká
Podzimky
Pootevřená ústa stromů
neslyšně promlouvají
do nahoty dne
pomlouvají nenaplněné
Svlečená pole
rozbolavělá čekáním
rezaví
Holubi vyzobávají
co léto nezaselo
podzim nesklidil
Stín mraků
vlhký klín nebe
tíhou zebe
tłumaczenie Antoni Matusykiewicz
Ferie jesienne
Pootwierane usta drzew
przemawiają bezgłośnie
do nagości dnia
pomawiają o niespełnione
Obnażone pole
rozbolałe oczekiwaniem
rdzewieje
Gołębie wydziobują
co lato nie posiało
nie zebrała jesień
Mrok chmur przygniata
wilgotne łono nieba
przeszywa chłodem
VĚRA KOPECKÁ
Jsem členkou Obce spisovatelů a místopředsedkyní Střediska východočeských spisovatelů a členkou redakce bulletinu Kruh Střediska východočeských spisovatelů.
Vydala jsem více než 30 sbírek poezie, několik sbírek vyšlo v Polsku a na Ukrajině dvojjazyčně, některé mé básně byly otištěny v časopisech nebo sbornících v Polsku, Bulharsku, Litvě, Rusku a na Slovensku.
Více než 20 let organizuji mezinárodní setkání básníků - Dny poezie v Broumově a podílím se na organizaci mezinárodních malířských plenérů Za krásami Broumovska. Zúčastňuji se literárních festivalů a plenérů v zahraničí, kromě Polska a Slovenska také v Německu, Rusku a Řecku. Zúčastňuji se besed se čtenáři v knihovnách a setkání se žáky ve školách.
Překládám poezii svých přátel z polštiny a ruštiny. Mám vlastní vydavatelství, vydala jsem okolo 100 knih, především svých přátel, svých a sborníků poezie.
Fotografuji, fotografie jsem vystavovala na různých místech v Čechách a v Polsku, svými fotografiemi doprovázím i vydávané knížky.
Zajímala jsem se o lidové rukodělné techniky, zejména pak o techniky textilní.
Zdrojem inspirace je pro mě především příroda, ale i setkání s lidmi a vážná hudba.
Na wikipedii:
https://cs.wikipedia.org/wiki/Věra_Kopecká
Věra Kopecká - urodziła się 14 lipca 1951 r. w Turnovie. Do matury mieszkała w Jabloncu nad Nysą, od roku 1992 mieszkanka Broumova. Jest organizatorką Dni Poezji, należy do Wschodnioczeskiego Oddziału Związku Pisarzy i do Obce spisovatelů (Związku Pisarzy Czeskich).
Ukończyła studia pedagogiczne w zakresie matematyki na Uniwersytecie Karola w Pradze.
W latach 1980 - 1985 w Ludowym Konserwatorium w Pradze studiowała recytację, teatr poezji i twórczość literacką.
Wydała więcej niż 30 książek poetyckich, w tym dwujęzyczny tomik Podzimní poselství, polska wersja pt. Jesienna wiadomość w tł. Krzysztofa Karwowskiego. W 2009 r. ukazał się w Polsce wybór jej poezji pt. śladami cieni w tł. Kazimierza Burnata, w 2013 roku wydala wybór swojej poezji pt. Zaproszenie na wernisaż i w roku 2014 pokazal sie dwujęzyczny tomik Wiatr w studni (wydawnictwo Maria, Nowa Ruda) w tł. Antoni Matuszkiewicza. Publikowala w wielu antologiach w Czechach, w Polsce i na Ukrajinie. Uczestniczy w międzynarodowych literackich festiwalach i spotkaniach w Czechach, w Polsce, Slowakii i Grecii oraz w plenerach.
Z polskiego na czeski przetlumaczyla i wydala więciej niż 15 ksiażek swojich przyjaciol i kilka sbiorow i antologii w ktorych tlumaczyla wiersze Polakow. Występuje w Polsce na wieciorach poetyckich z swojimi wierszami i w Czechach na czesko-polskich spotkaniach i wieciorach, w szkolach i bibliotekach.
Od roku 2000 organizuje międzynarodowe spotkania s poezią Dny poezie v Broumově.
Od roku 2013 prowadzi wlasne wydawnictwo. Wydaje ksiazki swojich przyjaciol i sbiory wierszy, do wielu z nich daje wlasne fotografii.
Fotografuje, miała wiele wystaw w Czechach i w Polsce (w Nowej Rudie, w Broumove, Melnice, Náchode, Boguszowie Gorcach, Swidnici, Pardubicach, Hradci Kralove, Jablonci n. N., Bielawie, Radkowie, Tarnowských Górach i inych miescach). Uprawia również tradycyjne techniki i rzemiosła ludowe.
Wiersze wraz z kolorowymi fotografiami wydane zostały w książce Broumovsko, můj adoptivní domov (APRB, Broumov, 2012) i Ozvěny domovů (věra Kopecká, Broumov, 2022.
Na czeskej wikipedii : https://cs.wikipedia.org/wiki/Věra_Kopecká