(Wybór z cyklu wierszy pt. „Topaana”)
TOPAANA
GŁOS
Od pastwiska koło Via Ignacija i do
bruku w Topianie*, mówię że jestem
mgłą o poranku, i że pozostaje głos
w środku Macedonii, Europy.
Mówię o głodzie,
o ubóstwie, o śmietnikach.
Mówię o jedwabnych brzuchach,
o wymyślonych zmianach, o tragarzach,
kupcach, uciekinierach.
Mówię o miłości która się śni
dla której się umiera, bez głosu na
ulicy.
Topaano!
Mówię o kradzieżach, daninach,
kłamstwach…
Mówię o tobie, dla ciebie…
A ty jesteś, jesteś głucha, sucha i jałowa.
Topaano!
Powtórnie ci mówię! Ty mnie nie
słuchasz!
(…)
*Topaana- niewielka osada Romów. Znajduje się tylko kilka kroków od centrum stolicy Macedonii (Skopje). Z 5000 mieszkańców Topaany dziewięćdziesiąt dziewięć procent stanowią Romowie.
Nota biograficzna
Jusuf Sulejman- urodzony w Skopje w 1950 roku. Opublikował kilka tomików poezji. Pracuje w redakcji „Sovremenosti”.