Катерина Савчук (Katarzyna Sawczuk)
(Бяла Подляска, Польша)
Гора Крестов
Николай был когда-то кем-то
кто имел все
а сегодня ни имеет почти ничего
эта гора его последняя цель
около маленькой церкви на этой горе крестов
на лавке разложил гнилой плащ
и вневременные страницы
пожелтевших божьих слов
единственное имущество
голову покрытую ворохом седых
извечных вопросов
не подходящих к ответам
заснул
стал у подножия горы
Бог сказал ему возьми крест на плечи
и занеси его на эту гору
а крестов было множество
а людских страданий столько же
взял самый большой прекраснейший золотой
такой чтобы понравился Богу
упал
взял меньший железный
упал
взял еще один и еще…
упал
взял самый маленький деревянный
был уже на вершине
монастырские колокола звали на вечерню
проснулся
и решил сделать крест
из двух ветвей грабарского леса
Góra Krzyży
Mikołaj to był kiedyś ktoś
był każdym miał wszystko
a dziś nie ma prawie nic
ta góra to jego ostatni cel
przy maleńkiej cerkiewce na tej górze krzyży
na ławce rozłożył zgniły płaszcz
i ponadczasowe karty
pożółkłych bożych słów
jedyny majątek
głowę pokrytą gąszczem siwych
odwiecznych pytań
nie pasujących do odpowiedzi
zasnął
stanął u stóp góry
Bóg powiedział mu weź krzyż na ramiona
i wnieś go na tę górę
a krzyży było mnóstwo
a ludzkich mąk tyle samo
wziął największy najpiękniejszy złoty
taki żeby spodobał się Bogu
upadł
wziął mniejszy żelazny
upadł
wziął jeszcze jeden i jeszcze ...
upadał
wziął najmniejszy drewniany
był już u szczytu
klasztorne dzwony wołały na wieczernię
obudził się
i postanowił zrobić krzyż
z dwóch gałęzi z grabarskiego lasu
Скарлет (TO)
я Скарлет
жажду обета
я несчастная Скарлет
пойду в монастырь
на постриг
на голову которую отсечет король
на добродетель которой у меня нет
на глаза засмотревшиеся в холодные стены костела
на траурное облаченье застегнутое под горлом
пуговицы под пальцами уже не желанны
а под рясой маленькая грудь
а под рясой золотые волосы
сожалей
я Скарлет и уже перестала желать тебя
ты должен умереть в этом стихотворении
но хочу еще подумать о тебе
пока не придет сон
5.III.2010
Scarlett
jestem Scarlett
pragnę ślubu
jestem nieszczęśliwa Scarlett
pójdę do klasztoru
ślubować
na głowę którą mi zetnie król
na cnotę której nie mam
na oczy zapatrzone w zimne ściany kościoła
na strój żałobny zapięty pod szyję
guziki pod palcami już nie są pożądane
a pod habitem piersi małe
a pod habitem włosy złote
żałuj
jestem Scarlett i już przestałam ciebie pragnąć
miałeś umrzeć w tym wierszu
ale chcę jeszcze o tobie pomyśleć
zanim przyjdzie sen
5 III 2010
псалом 1938 и 1947 (TO)
А Буг был неспокойным в этот год…
Над реками Буга –
там мы сидели и плакали,
когда наши церкви сносили.
Когда они говорили: Разрушайте, разрушайте –
аж до фундамента!
мы пели сионскую песнь
и вытаскивали иконы из под руин.
А те, что нас увели
хотели чтоб песнь умолкла.
На тополях того края
мы повесили наши иконы.
Громко пели мы
песнь Господню
и на чужбине.
Подляшская земля, если забуду тебя,
пусть язык присохнет мне к нёбу!
Путь Буг разобьет о скалы моих детей.
psalm 1938 i 1947
A Bug był niespokojny tego roku ...
Nad rzekami Bugu –
tam myśmy siedzieli i płakali,
gdy nasze cerkwie rozbierali.
Kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie –
aż do fundamentów!
śpiewaliśmy pieśń syjońską
i wyciągaliśmy ikony spod gruzów.
A ci co nas uprowadzili
chcieli by pieśń umilkła.
Na topolach tamtej krainy
zawiesiliśmy nasze ikony.
Śpiewaliśmy głośno
pieśń Pańską
i w obcej stronie.
Podlaska ziemio, jeśli zapomnę o tobie,
niech język przyschnie mi do podniebienia!
Niech Bug rozbije o skałę moje dzieci.
kwiecień
три секунды (TO)
пианино белые двери золотая ручка
стул обит бархатом тюлевая занавеска
стилизованный домик изображает усадьбу девятнадцатого века
девушка в пластиковых браслетах
играет минутный вальс
парень с закрытыми глазами осматривает
за столиком их будущие стихотворения,
одевает Джульетту в самое прекрасное платье
а она смотрит на него
ровно три секунды
между одним и другим
ударом по клавишам
от тоски он пишет стихотворения
от тоски пишет будущее в настоящем
а Шопен стирает границы
trzy sekundy
pianino białe drzwi złota klamka
krzesło obite aksamitem tiulowa firanka
wystylizowany domek udaje dziewiętnastowieczny dwór
dziewczyna w plastikowych bransoletach
gra walca minutowego
chłopak z zamkniętymi oczami ogląda
przy stoliku ich przyszłe wiersze,
ubiera Juliettę w najpiękniejszą sukienkę
a ona patrzy na niego
dokładnie trzy sekundy
między jednym a drugim
uderzeniem w klawisze
z tęsknoty on pisze wiersze
z tęsknoty pisze przeszłość w teraźniejszości
a Chopin zaciera granicę
Асе! (TO)
когда я забываю
что такое поэзия
читаю твои стихотворения
и снова знаю
[не могу говорить об этом напрямую
это не в моем стиле]
это не стихотворение
это скорее признанье
вызов
подозрение
утверждение
теория
уверенность
твой талант
и мой
неопоэтическое
несравнение
это была игра маленьких девочек
которые очень хотели
перестать бояться
и кого-то иметь
но ведь нельзя кого-то иметь
можно только мечтать
маленькие поэтессы
не вырастают из своих иллюзий
идут с ними во взрослость
знаешь Ась
боюсь, что это правда
do Aś!
kiedy zapominam
co to jest poezja
czytam twoje wiersze
i znowu wiem
[nie mogę mówić tego wprost
to nie jest w moim stylu]
to nie jest wiersz
to raczej wyznanie
wyzwanie
podejrzenie
stwierdzenie
teoria
pewność
twój talent
i mój
niepoetyckie
nieporównanie
to była zabawa małych dziewczynek
które bardzo chciały
przestać się bać
i kogoś mieć
a przecież nie można kogoś mieć
można tylko marzyć
małe poetki
nie wyrastają ze swoich urojeń
idą z nimi w dorosłość
wiesz Aś
boję się że to prawda
Перевод с польского:
Татьяны Налобиной
(Брест, Белорусь)