Świadectwo


umieram powoli – od nóg –
gną się i więdną niczym zapałki
pod ciężarem ognia

potem genitalia – majestat płodności –
jakże czcigodna trójca: dwa jądra i penis

serce siedlisko duszy czyli kawał mięsa
– tak jak inne podroby – nieco już zepsute
że nie miałbym sumienia
karmić nimi psa

wreszcie myśl – ta mistyczna wstęga
co wysoko trwała niby znak przymierza
blednie i barwy traci

więc umieram powoli jak przystało na kogoś
kto jest żywym obrazem
świętego istnienia



Сведоштво


умирам полека – од кај нозете -
се туткаат и венеат како чкорчиња од тежината на огнот

потоа гениталиите – величие на плодноста –
како достојна за почит тројца: два тестиси и пенис

срцето гнездо за душата или парче месо –
-исто како и другите џигери - малку веќе расипани
и не би имал совест на нахранам со нив ниту пес


на крајот мислата – таа митска мартинка
која високо трае како знак за сојуз
бледнее и ги губи боите

па умирам полека како што му доликува некому којшто е жива слика
за светото постоење

Przeciw mitom


jabłko – w skrzydłach liści
jabłko – w aureoli słowa
jabłko – z pestkami grzechu
jabłko – przyczyna zagłady

czyżby bóg był mordercą
swojego własnego człowieka
oraz każdego zwierzęcia
które się rusza na ziemi?

a więc wiatr
przeciwko moim prochom
kieruje swą niewidzialną złość?

a więc zegar
przeciw mnie rodzi czas
(albo czas rodzi zegar) w moim ubywającym ciele?

kto
przebudził legendę – jak smoka
który pożera nasz umysł –
legendę o przekleństwie
jabłka

strach nas przywalił jak skały
choć przecież żadnych skał nie ma
bo nie ma boga mordercy
swojego własnego człowieka



Против митовите


јаболко – во крилјата на лисјата
јаболко – во ореолот на зборот
јаболко – во семенките на гревот
јаболко – причина за пропаста

дали бог е убиец
на својот сопствен човек
како и на секое животно
кое се движи по земјата?

а пак ветрот
против моите прашини
ја насочува својата невидлива злоба?

а пак часовникот
против мене раѓа време
(или времето раѓа часовник) во моето тело кое го снемува?

кој
ја пробудил легендата – како смокот
кој ја голта нашата свест –
легенда за проклетсвото
на јаболкото

стравот не стаписал како карпа
и покрај тоа што карпи воопшто нема
бидејќи го нема богот убиец
на својот сопствен човек


* * *


nad brzegami oceanu wieczność
plaże
usypane z naszych głów

głowy adama i ewy
szukają mojej we wspólnej przestrzeni

moja głowa wie
że spotka głowę potomka
za dwa miliardy lat

i to wszystko
pod okiem oceanu
który mamrocze w języku szumu i
nieustannie
przeczesuje
plaże



* * *


на бреговите од океанот вечност
плажи
посипани со нашите глави

главите на адам и ева
ја бараат мојата во зедничкиот простор

мојата глава знае
дека ќе ја сретне главата на предокот
за две милијарди години

и сé тоа
под окото на океанот
кој мрмори на јазикот на шумот и
непрестајно
ја прочешлува
плажата

Ty


dusza mojej duszy
lęk mojego lęku
ból mojego bólu
więc jednak żyję
wśród burzy muzyki
słów które widzę
których nie wymawiam
a wszystko w twoim jednym
pośpiesznym spojrzeniu – –



душа на мојата душа
страв на мојот страв
бол на мојот бол

значи сепак живеам
меѓу бури од музики
зборови кои не ги гледам
кои не ги изговарам

а сé содржано во еден
твој забрзан поглед- --



Korespondencja


nie odpowiadasz na listy
milczenie krzyczy
pustka wypełnia skrzynkę
– to jedyna przesyłka
jakże bardzo twoja –
dobrze
że nie odpowiadasz na listy
przynajmniej mam coś od ciebie:
obecność
nieobecną
wolę to
niż nieobecność
obecną



Кореспонденција

не ми одговараш на писмата
милчењето вреска
празнина го исполнува поштенското сандаче
-тое е едниствената пратка
и тоа како твоја –

добро
дека не одговараш на писмата
барем имам нешто од тебе:
отсутна
присутност

подобро тоа
отколку моменталнава
неприсутност


Przekład na język macedoński: Zvonko Dmovski


DSC02578   STEFAN JURKOWSKI jako poeta debiutował w 1967 r. na łamach „Kierunków”. Opublikował piętnaście tomów poezji: „Wibracje” (I.W.Pax 1969), „Wysokie lato” (I.W. Pax 1975), „Równowaga” (KAW 1980), „Zagrożenie” (I.W.Pax 1980), „Genesis” (Wyd. Literackie 1985), „Światy równoległe” (I.W.Pax 1987), „Poszerzanie przestrzeni” (Pod Wiatr 1993), „Cierpliwość” (Życie Codzienne 1994), „Rekonstrukcja” (ZLP Poznań 1997), „Odezwa” (Aula 2002), „Koło niedomknięte” (Wyd. Adam Marszałek 2004), „Codzienny plac zabaw” (Wyd. Adam Marszałek 2007), „Pod każdym słońcem” (Wyd. ASTRA 2010), „Poezje wybrane” (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza 2010), „Studnie Andersena” (Wyd. Adam Marszałek 2012).
Tom „Codzienny plac zabaw” został nominowany do Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida (2008). „Światy równoległe” oraz „Koło niedomknięte” są wyborami wierszy z wcześniejszych tomików. Jest laureatem Nagrody Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka za tom „Wysokie lato", Wyróżnienia XVI Międzynarodowego Listopada Poetyckiego za tom „Poszerzanie przestrzeni”, Wielkiego Lauru Poezji XV Międzynarodowej Jesieni Literackiej Pogórza 2005, Nagrody Poezji Dzisiaj 2006, nagrody im. Klemensa Janickiego za twórczość poetycką (2007), a także siedmiokrotnym laureatem Łódzkich Wiosen Poetów. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za działalność w Związku Literatów Polskich. Jest wiceprezesem Zarządu Oddziału Warszawskiego ZLP oraz członkiem Prezydium Zarządu Głównego ZLP. Jest przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej przy Prezydium ZLP. Jego wiersze znajdują się w wielu almanachach poezji i antologiach. Autor uprawia również krytykę literacką, felietonistykę, publicystykę kulturalną. Utwory poetyckie autora, recenzje, szkice literackie, felietony, eseje były publikowane w wielu czasopismach.