Biblioteka Zofii

żonie

Zofia czyta książki – siada na brzegu łóżka i odpływa
łódź kołysze się coraz głębiej zanurzona
w białym oceanie przegląda biblioteki
odwiedza wyspy Koryntu Pergamon Ateny
regularnie przybija do brzegów podpala Aleksandrię
w każdym porcie znajomy przewodnik
Arystoteles Platon Sokrates – zwiedza zatoki
antyczni rzucają światło na grzbiety raf

czasem spotyka się z Aleksandrem Wielkim
i otwiera czeluście świata nieopisane
kiedy wiatr się wzmaga nasila i podnosi strop nieba
napina żagle białych dwumasztowców
skupiona nie może oderwać dłoni od płótna
wzrok kotwiczy horyzont maluje białe pejzaże
nie widzi uniesionych twardych brodawek piersi
czerpie papier wyprawia pergamin pod arkusze morza
rozsiada się w białej muszli perłowej pościeli
patrzy za oddalającymi się ławicami żagli

zanim odpłynie senną armadą odkrywa granice
w oceanie jest tyle książek których nie przepłynie
i tyle kobiet których nikt nie przeczyta

rzuca się wpław



Piotr Zemanek  [ 2011 ]



Sofijina biblioteka

supruzi

Sofija čita knjigu – sjeda na ivici kreveta i otplivljava
lađa se ljulja sve dublje zagnjurena
u bijelom oceanu pregledava biblioteku
posjećuje Korintske otoke Pergamona i Atine
redovito isplovljava na brijeg potpaljuje Aleksandriju
u svakoj luci poznati vodič
Aristiotel Platon Sokrat – posjećuju uvale
antičke bacaju svijetlo na koraljni greben

ponekad se sreće sa Aleksandrom Velikim
i otvara provalije svijeta neopisane
kada je vjetar sve jači snažniji i podnosi krov neba
nateže jedra bijelih jedrenjaka
skoncentrisana ne može otrgnuti dlan od platna
pogled je usidrio horizont boja bijele pejsaže
ne vidi uzdignute tvrdih bradavica grudi
crpi papir spušta pergamin ispod listova mora
sjeda u bijelu bisernu školjku postelje
gleda prema odlazećim jatovima jedara

dok ne otpliva sanjiva armada otkriva granice
u oceanu je toliko knjiga koje neće moći preplivati
i toliko žena kojih niko neće pročitati

skače u vodu

Prevod sa poljskog jezika: Olga Lalić-Krowicka