ANALIZA DRZEWA W DUKLI

Wszyscy ludzie na tym świecie są źli?
Bo ja nie wiem...
Nie poznaję siebie, ani ciebie, ani tego, ani tamtego
Wszyscy śpicie, czy budzę się?
Jedno oko podzielone na dwa jeszcze śpi,
drugie oko podzielone na dwa zaczyna obserwować…
Jest jedno takie małe drzewo z cienkim pniem,
rośnie w Dukli w ciszy mimo przekleństw ludzkich.
Jego słowa są z płatków z cichych uczuć Boga,
a dusza z cienia wydłużającego się do nieba....
Dlaczego od zawsze więcej drzewa mówią i kochają niż ludzie…
Można się o niego oprzeć w każdej chwili, bo jest szczere.
Jeśli ludzie brzydzą się emocji i nie lubią szczerości, to drzewa też nie.
Truje go dym z budynków w kotlinie,
a ono wierne Bogu przez cały czas - ledwo, ale rośnie.