Olga Lalić-Krowicka
Trysłowia poetycka
Pjesnička triorječja
Część druga
Drugi dio
MÓZG
(29 wierszy o mózgu z okazji 29 lat jego zjadania)
MOZAK
(29 stihova o mozgu povodom njegovih izjedenih 29 godina )
Wandzie Nowik-Pala
Vandi Novik-Pali
Krosno 2012
Zrealizowane przy pomocy finansowej
Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Realizirano uz finacijsku pomoć
Poljskoga Ministarstva Kulture
Przekład na język serbski:
Autorka
Korekta:
Vesna Denčić, Wanda Nowik-Pala
Ilustracje oraz projekt okładki:
Jakub Niedziela
Posłowie:
Monika Kubit
Opracowanie graficzne:
Olga Lalić-Krowicka
wybrane wiersze
WPROWADZENIE
Mózg rozprysł się
to platoniczna myśl
wzburzyła szare komórki
o, jakże
Istnienie uwierzyło ludziom
między innymi nam
wybacz Ojcze
że serce szeleści a noc polana
białym mózgiem
ciemnieje
Łuszczyca uczuć
zdrętwiały sen
łuszczą się słowa
o, jakże
Od poranka do nocy
wiatr przebija uszy
pusta czaszka doznań
umiera w zakrystii załamań
nikt nie zapuka
ręka wisi na drzewie osamotniona
Ściana ścianie opowiada
jak lunatycy przebijają
wyniosłe mury uczuć
o, jakże
Ćma zasłania oko lunatyka
umarła kolejna szara komórka
także
UVOD
Mozak se rasprsnuo
platonska misao
uznemirila je moždane ćelije
i te kako
I postojanje je povjerovalo ljudima
između ostalog nama
oprosti Bože
što srce šuška a noć polivena
bijelim mozgom
sve je tamnija
Ljuskanje osjećaja
ukočen san
ljuskaju se riječi
i te kako
Od jutra do mraka
vjetar probija uši
prazna lobanja čekanja
umire u ispovjedaonici slomljenih
niko neće pokucati
ruka visi na drvetu usamljena
Stijena zidu priča
kako mjesečari
podnose zidove osjećaja
i te kako
Tama je zaklonila oko mjesečara
nestala je naredna moždana ćelija
takođe
dzień sprzyja dniowi
spaceruje deszczowy człowiek
spaceruje deszczowy kot
za kratami snu
ślady samochodów
wydawało mi się, że to ty
pielęgniarka czytając w mych myślach
odpowiada: tak, pani się tylko wydaje
dan prija dnu
šeta kišni čovjek
šeta kišna mačka
iza rešetaka sna
tragovi automobila
mislila sam da si to ti
medicinska sestra čita u mojim mislima
odgovara: da, vama se to samo čini
za kratami słońca
za kratami mowy
pomiędzy kośćmi i czasem
poszukuję własnego mózgu
wszyscy krzyczą
NIE MA GO I JEST WSZĘDZIE
iza rešetaka sunca
iza rešetaka govora
između kostiju i vremena
tražim vlastiti mozak
svi viču
NEMA GA I SVUDA JE
łza pośrodku pustej czaszki
łza nie jest nachalna
to tylko prośba o zwrot mózgu
suza posred prazne lobanje
suza nije nasrtljiva
to je samo molba da se mozak vrati