Srebrny motyl

Mój srebrzysty motyl
We włosach nosi księżyc
Gwiazd migotliwe światło
Aksamitnym skrzydłem
Otula trzepot powiek
Kiedy nie mogę zasnąć

Mój srebrzysty motyl
Zawieszony w przestworzach
Między niebem a ziemią
Wśród słonecznych iskier
Na pajęczynie myśli
Zaplątany i niemy


Сребрена пеперутка

Мојата посребрена пеперутка
Во косите носи месечина
Ѕвездено трепкачко светло
Со кадифено крило
Го обвива трепетот на веѓите
Когa не можам да заспијам

Мојата посребрена пеперутка
Застаната во вселената
Меѓу небото и земјата
Измеѓу сончевите искри
Врз мислите од пајажина
Заплеткана и нема


Magia

to nie magia
to tylko
zapatrzenie przez chwilę
tylko nagłe olśnienie
od którego czasem giną
motyle

to nie magia
to tylko
gest może nazbyt śmiały
słów rozdarta koronka

i dwa cienie w mroku
splątane


Магија

тоа не е магија
тоа е само
загледување на миг
само ненадејна заслепеност
од која понекогаш гинат
пеперутките

тоа не е магија
тоа е само
гест можеби премногу смел
збор распарана тантела

и две сенки сплеткани
во мракот


Mów do mnie

mów do mnie
mów słowami jak ptaki
nieprzytomnym spojrzeniem
mów palców zaciśnięciem
twarzą nagle pobladłą
westchnieniem

bądź ze mną
wieczorną wiadomością
telefonu sygnałem
bądź umysłu zaćmieniem
snem co czasem przychodzi
nad ranem

Зборувај ми

зборувај ми
изговарај зборови како птиците
со несвесен поглед
зборувај со стиснувањето на прстите
лицата наеднаш ќе побледат
со воздишка

биди со мене
ноќна новина
телефонски сигнал
биди затемнување на разумот
сон што понекогаш доаѓа
наутро


Wiersz

chciałam
by wiersz napisał dla mnie
otulił
w ciepłych słów aksamit
we włosy
wplótł metafor wstążki
ozdobił
śmiechu cekinami

chciałam
przez jedną krótką chwilę
być w jego strofach
najpiękniejsza
by się zapatrzył
zauroczył...

chciałam...


Стих

сакав
стих за мене да напише
да ме обвие
во топли кадифени зборови
во косите
да заплетка метафори од панделки
да ги украси
со кристални насмевки

сакав
еден краток момент
да бидам во неговите строфи
најубавата
за да се загледа
маѓепса...

сакав...

 

Z języka polskiego tłumaczył Zvonko Dimoski

 

Kalina Izabela Zioła urodziła się i mieszka w Poznaniu.
Debiutowała  na łamach „Życia Literackiego” w 1970 roku.
Wydała trzy książki poetyckie „Srebrny Motyl” (Radwan 2010),  „Przez chwilę” (Radwan 2011)
i „Kwaśne winogrona” (Radwan 2012).
Wiersze jej publikowane były w czasopismach: „Życie Literackie”, „Gazeta Kulturalna”, „Akant”, „Cernuus”, „Własnym Głosem”, „Poezja Dzisiaj”, „Pro Libris” „Poezja-Poezija”, „Kurier Wileński”, „Protokół Kulturalny”,  „Metafora” i „Znad Wilii”.
Część jej wierszy została przetłumaczona na język niemiecki, serbsko – chorwacki, rosyjski, ukrański, szwedzki i macedoński.
Tłumaczy wiersze z języka rosyjskiego na język polski.
Pisze również felietony i recenzje, publikowane w czasopismach kulturalnych.
Jest członkiem Oddziału Poznańskiego Związku Literatów Polskich..


Kalina Izabela Zioła (Калина Изабела Жола) родена е и живее во Познањ.
Дебитирала на страниците на „Литературен живот/Życie Literackie“ во 1970 година.
Издала три стихозбирки: „Сребрена пеперутка/Srebrny motyl“(Radwan 2010), „За миг/Przez chwilę“(Radwan 2011), „Кисело грозје/Kwaśne winogrona“ (Radwan 2012).
Нејзините стихови објавувани се во списанијата: „Życie Literackie”, „Gazeta Kulturalna”, „Akant”, „Cernuus”, „Własnym Głosem”, „Poezja Dzisiaj”, „Pro Libris” „Poezja-Poezija”, „Kurier Wileński”, „Protokół Kulturalny”, „Metafora” i „Znad Wilii”.
Дел од поезијата на Жола преведена е на гермаски, српски, хрватски, руски, украински и шведски јазик.
Преведува стихови од руски на полски јазик.
Истотака, пишува фељетони и рецензии, објавувани во многу литературни и културолошки списанија.
Член е на познањскиот оддел на Сојузот на полски писатели.